Catherine over het Essenburgpark in Rotterdam
"Het water in de singel is dus best wel schoon.”
“20 voorntjes heeft mijn zoontje een keer gevangen, afgelopen zomer in zijn zelf gemaakte vissenval. Het water in de singel is dus best wel schoon.” vertelt Catherine over de Essenburgsingel. Catherine Visser is naast ingenieur ook een van de bevlogen bewoners die het Essenburgpark beheren.
Het bijzondere aan Essenburgpark is dat het een van de stadsparken in Nederland is die door buurtbewoners zelf wordt beheert. Sinds Catherine in Nederland woont is haar interesse in de relatie tussen landschap, water en mensen sterk aangewakkerd. Haar eerste indruk was dat Nederland uit modder en blubber bestaat, iets anders dan wat ze in België en Frankrijk gewend was.
“Wat mij opvalt in Nederland is dat water een centrale rol speelt in het landschap en het fascineer mij hoe mensen hiermee omgaan, zowel in het verleden als nu. Water zou in de stad ook een centrale rol moeten spelen, het verbind het stedelijk landschap en de mens op een hele directe manier: water brengt spel, ontspanning en schoonheidservaring teweeg en soms als het mis is, angst en hinder.” legt Catherine uit. Het Essenburgpark vervult verschillende soorten functies zoals waterberging, stadsnatuur, ecologie. Het is een plek voor buurtbewoners om te leren, ontmoeten en ontspannen. Mensen die willen en kunnen bijdragen aan een fijne leefomgeving kunnen hier hun hart ophalen.
“Verdroging, vernatting, aanslibbing, maar ook waterberging gebeuren allemaal in het Esseburgpark. Het is fijn dat het hoogheemraadschap dit avontuur met ons is aangegaan. Want in dit proces is niet alles vastgelegd aan de voorkant maar werken we samen aan gemeenschappelijke doelen. Dat vergt begrip, flexibiliteit en improvisatiekunst. We waarderen het dat het waterschap de tijd neemt om de invloeden van het watersysteem aan ons uit te leggen. Op zo’n manier begrijpen we elkaars belangen beter, wat ten goede komt van het park. Het is goed dat het hoogheemraadschap de technische kennis heeft en gebiedservaring gebruikt. Als dat er niet is verschans je je alleen achter regels en sta je niet open voor dialoog” vervolgt Catherine.
“Als stadsbewoner zie ik mogelijkheden om op veel meer plekken water, natuur en landschap te verbinden, zoals in het Essenburgpark. Bewoners zouden meer middelen kunnen krijgen om regie te voeren op het beheer van hun leefomgeving. Er zijn nog veel stinkende sloten. Het zou fijn zijn als we het water in de stad op een positieve manier kunnen ervaren,”, eindigt Catherine bevlogen.